لباس محلی استان کرمانشاه

پوشاک زن کرد از قسمتهای مختلفی تشکیل شده از جمله سربند، زیرپوش، پیراهن، پاپوش، نیم تنه، قبا، روپوش، شلوار که هرکدام دارای تعاریف مخصوص به خود است

این دستمالها را معمولا به کلاهی که گاهی شبیه عرق چین است می‌پیچند که ممکن است چندین ترک با بدون ترک یا ساده باشد ریشه‌های آن به وضع زیبایی در جلو و اطراف سر قرار می‌گیرد و گاهی زنان جوان و نوعروسان از کلاهک یا عرقچین منجوق دوزی شده استفاده می‌کنند.

رداپوش زنان چادری است از پارچه ابریشمی به درازای دومتر و عرضی کمتر که معمولا آن را به درازا در پشت می‌افکنند و دو گوشه بالایی آن را به جلو آورده پیش روی سینه گره می‌زنند قبای زنان کرد در این منطقه بلند است که رویه آن مخمل الوان و آستر آن گلدار است.

سربند: سربند زنان کرد این استان پرپشت است و از چندین دستمال کلاغی ریشه‌دار تشکیل می‌شود. گاه نیز بانوان کرد به ویژه دختران و نوعروسان به جای سربند، از کلاهک یا عرق‌چین منجوق‌دوزی شده استفاده می‌کنند.زیرپوش: زیر پیراهن زنان کرد این منطقه ساده و بلند است و تا پشت پا می‌رسد.
پیراهن: پیراهن زنان کرد بلند و گشاد است و معمولاً آن را از پارچه‌های گل‌دار تهیه می‌کنند.
کلنجه: کلنجه یکی از پوشاک زیبای بومی و مورد علاقه زنان کرد این استان است؛ زیرا علاوه بر رنگ، با برش و وضع تزیین خاص خود، به زنان امکان استفاده از زیورهای گوناگون را می‌دهد.

قبا: مانند پیراهن تمام قد و بلند است و تا پشت پا می‌رسد. رویه‌اش اغلب از مخمل الوان تهیه می‌شود.
روپوش: چادری از پارچه ابریشمی مشکی رنگ است و معمولاً آن را از درازا بر پشت و گردن می‌اندازند و دو گوشه بالایی آن را جلو آورده و روی سینه گره می‌زنند.
جافی: شلواری ماند شلوار مردان است. این شلوار را زنان کرد به ویژه زنان روستایی هنگام کار می‌پوشند. در سایر مواقع زنان شلواری گشاد از جنس حریر به پا می‌کنند.

پوشاک مردان
عرق‌چین: عرق‌چین نوعی کلاه است که بانوان کرد آن را از نخ یا ابریشم می‌بافند. برخی از مردان از عرق‌چین و برخی دیگر از کلاه مخروطی شکل پارچه‌ای استفاده می‌کنند.
سر بند: مردان کرد به دور عرق‌چین یا کلاه مخروطی خود، دستمال‌های متعددی می‌پیچند.‌ بعضی از این دستمال‌ها به رنگ‌های روشن و گل‌دار است.
کرواسی فقیانه: پیراهنی است با آستین‌های بلند که به فقیانه معروف است.
سخمه: بر روی پیراهن پوشیده می‌شود جلوی آن کاملاً باز و دکمه‌دار است.
قبا: پوشش تمام قدی است که بر روی سخمه می‌پوشند.
شال: شال کمر را از پارچه‌های نرم و محکم انتخاب می‌کنند و به دو صورت ساده یا قلابی چپ و راست می‌بندند.
سلته: نیم تنة آستین‌داری است. در قسمت داخل آن دو جیب می‌دوزند و مانند کت و روپوش از آن استفاده می‌کنند.
جافی: شلواری است که به سبب راحتی امروزه در اکثر نقاط ایران رایج است. این نوع شلوار از مچ پا تنگ و به طرف بالا فراخ‌تر و با بندی در کمر بسته می‌شود.
پاپوش: اعیان و اشراف و سواره ایل از گیوه ملکی و زیره گامیشی (گاومیشی) و در صورت دسترسی در تابستان از کلاش اورامی استفاده می‌کنند.
کپنک: در زمستان‌ها به جای پالتو از کپنگ استفاده می‌شود. این لباس از نمد مرغوب و عالی تهیه می‌شود.
جوراب: جوراب مردان کرد از پشم‌های الوان بافته می‌شود.