لباس محلی مردان خراسان جنوبی

پوشاک مردان

پوششی که مردان خراسان جنوبی مورد استفاده قرار می‌دادند شامل سرپوش یا کلاه از جنس نمد و بغل‌های آن لبه‌دار بوده که این کلاه‌ها در مناطق مختلف متغیر بوده است.

شب کلاه: جنس آن از کرک و پشم و به رنگ‌های سفید و سیاه بوده و در بیرجند درست می‌شد و روی آن مندیل می‌بستند.

مندیل: شالی سفید یا سیاه است که طول آن حدود ۵۰ سانتی‌متر و جنس آن از قمیس است.

یکی دیگر از کلاه‌ها، کلاه پهلوی یا شاهپوری که جلوی آن لبه گرد دارد و بیش‌تر به رنگ‌های تیره است و بیشتر در بین جوانان مرسوم بوده است.

کلاه قرص: یکی از انواع کلاه‌ها که در روستای چنشت مورد استفاده قرار می‌گیرد که دور آن تسبیح و مهره آویزان می‌کردند.

عرقچین کلاه: ترمه که طبقه اعیان بر سر می‌گذاشتند و جنس آن ابریشم قرمز بوده است.

تن‌پوش یا جلیقه: پیراهن که معمولا جنس آن از کرباس به رنگ‌های سفید و خاکستری است. این پیراهن بدون یقه بوده و جلوی آن بسته و فقط بالای آن دو یا سه دکمه داشته است.

نیمه تنه: مانند کت‌های امروزی بوده شلوار که جنس آن از کرباس و رنگ‌های متفاوت و پاچه‌های آن گشاد است.

پاپوش: شامل گیوه کفش ساده، کفش چپت که قابل ذکر است، این کفش‌ها هنوز هم در بعضی از روستاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.