جاذبه های گردشگری میلان

1. قلعه فورزسکو

این قلعه که توسط ویسکانتی و خانواده فورزا، حاکمان میلان در سال‌های 1277 تا 1447 میلادی اداره می‌شد، در سال 1368 ساخته و در سال 1450 میلادی بازسازی شد. موزه قلعه شامل مجموعه‌ای از موزه‌هاست که یکی از آنها به مجسمه‌ها اختصاص دارد؛ مجموعه‌ای شامل «پیتا روندانینی»، آخرین شاهکار میکل‌آنژ که در سال 1953 از رم به این مکان منتقل شد از دیگر دیدنی‌های این قلعه به حساب می‌آید. سایر موزه ها دربرگیرنده آثار دکوراتیو و تزئینی شامل اشیای پیش از تاریخ و عتیقه‌های مصری و سلاح‌های ارتش و زره‌های قرون‌وسطی هستند.

2. پیاتزا دی مرکانتی

با تمام آسمان خراش‌هایی که دیدن آسمان را غیرممکن کرده‌اند، پیدا کردن فضاهایی که حس میلان قرون وسطی را به گردشگر بدهند، دشوار است؛ اما تنها با پنج دقیقه پیاده‌روی از «پیاتزا دل دوئومو»، می‌توانید جایی را بیابید که شما را قرن‌ها به عقب بر می‌گرداند. پیاتزا دی مرکانتی با تالار ساخته شده در سال 1233 میلادی، میدانی کوچک را در قلب سیاسی میلان ایجاد کرده است. نمای این عمارت از سنگ مرمر سیاه و سفید ساخته شده است و با کاربری دادگاه و محلی برای قضاوت ساخته شده بود. دریاچه لوگانو و درخت‌های نخل از سال 1272 میلادی، از دیگر جزئیاتی هستند که در این مجموعه فضای قرون وسطی را تداعی می‌کنند.

3. شام آخر لئوناردو داوینچی

کلیسای آجری سبک گوتیک سانتا ماریا دل گرازیه در «کورسو ماژنتا» در سال 1465 ساخته شد؛ همچنین گنبد عظیم شش ضلعی آن متعلق به اوایل دوره رنسانس است که توسط برامانته (یکی از تأثیرگذارترین معماران رنسانس) طراحی شد. این کلیسا، گنجینه‌ای به نام شام آخر، اثر لئوناردو داوینچی را در بردارد؛ اثری که در طی جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید اما دلیل بسیاری از گردشگران برای بازدید از سانتا ماریا، بازدید از مهم ترین اثر لئوناردو داوینچی، نقش شده بر دیوار صومعه دومنیکن است که در بین سال های 1495 تا 1497 با الهام از داستان شام آخر مسیح به شیوه تمپرا خلق شد.

4. ال دوئومو (کلیسای جامع)

کلیسای جامع عظیم سانتا ماریا ناسنته، جایی که در نزد اهالی میلان به «ال دوئومو» مشهور است، این کلیسا در زمره‌ی یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان شناخته می‌شود که گنجایش 40 هزار نفر را دارد؛ مثالی بی‌نظیر برای معماری زرق و برق‌دارِ گوتیک! کلیسایی که ساخت آن در قرن چهاردهم میلادی آغاز شد اما ساخت نمای آن تا اوایل دهه 1800 میلادی توسط ناپلئون تکمیل نشد. داخل بنا با 135 قطعه سنگ تراش خورده و بخش بیرونی بنا با 2245 مجسمه مرمر تزئین شده است. فضای کم فروغ داخلی در مقایسه با عظمت و شکوه بخش بیرونی، تضادی جذاب و دل‌فریب ایجاد می‌کند. 52 ستون عظیم نیز بر این عظمت ای بنا می‌افزایند و شیشه نقش‌دار سالن اصلی (متعلق به قرن 15 و 16 میلادی) از بزرگ‌ترین‌ها در جهان است.

5. کلیسای آمبروز مقدس

کلیسای آمبروز که شاهکاری از هنر معماری رومانسک است، در سال 368 میلادی توسط آمبروز مقدس ساخته شد. وی در میلان متولد شد و از حامیان ساخت و توسعه میلان بود. چیزهای زیادی برای دیدن در این کلیسا وجود دارد؛ در ابتدای ورود، رواق بلندی چشم انسان را خیره می‌کند که متعلق به قرن نهم میلادی است، همچنین سنگ‌های تراش خورده تالار میانی بر اعتبار سبک رومانسک این بنا افزوده است. مطمئن شوید که در داخل بنا، منبر تراش خورده به سبک رومانسک و همچنین تابوتی که از قرن چهرم میلادی در زیر آن قرار دارد را ببینید. محراب بلند این کلیسا یک شاهکار هنری کارولینگین است که به سال 835 میلادی تعلق دارد.